Mozambique Drill

W poście opisującym "sztuczkę z pierścionkiem" w reżyserskiej wersji "Leona Zawodowca" wspomniałem o technice, którą stosował tytułowy bohater dokonując zleconych egzekucji (oczywiście wg zasady "żadnych kobiet i dzieci"). Przypomnijmy: były to dwa strzały w korpus - pierwszy w brzuch - obezwładniający cel/przeciwnika oraz drugi w płuco lub serce - wykańczający. Nic innego jak tzw. "double-tap", o którego zasadności, choć w nieco innym układzie, wspomina główny bohater filmu "Zombieland" (2009). Choć akurat w przypadku żywych trupów tak naprawdę możemy mówić jedynie o strzale w głowę, a konkretnie - strzale "wyłączającym" zainfekowany mózg. I tu wystarczy w zupełności jedna kula, chyba, że pierwsza z dwóch - wystrzelona w korpus, na spowolnić wygłodniałego żywego trupa.

In the post describing „the ring trick” in „Leon the Professional: Director’s Cut”, I mentioned a technique that was used by the title character while killing his targets (of course, according to the rule: „no women, no kids”). Let me remind you what it was: two shots in the torso – the first on in the abdomen – disarming the target, the secondo in the lungs or heart – the finishing one. Nothing, but a classical „double tap”, described as a quite reasonable, but in a slightly different way by the main protagonist of „Zombieland” (2009). Although in case of the living dead, we can talk about only about a headshot that turns off the infected brain. And here one shot finishes the job unless you want the first of two bullets, fired in the torso, to slow down a flesh-starving living dead.

Dzisiaj jednak zajmiemy się nieco techniką, którą można dostrzec u trzech bardzo wyrazistych bohaterów filmów Michaela Manna: Franku – tyłowej postaci z filmu "Złodziej" (Thief, 1981), Neilu McCauley'u z "Gorączki" (Heat, 1994) i Vincencie z "Zakładnika" (Collateral, 2005).

Today however, we shall look at a different technique that can be noticed in case of three very powerful characters from Michael Mann’s movies: Frank - the title character of „Thief” (1981), Neil McCauley from „Heat” (1994) and Vincent from „Collateral” (2005).

Technika to tzw. "Mozambique Drill" (lub też „Failure Drill”) i polega na oddaniu szybkich dwóch strzałów w korpus w celu spowolnienia i obezwładnienia celu, a następnie strzału ostatecznego w głowę. Sprawdza się na niewielkich odległościach czy w walce w pomieszczeniach (CQB), w szczególności w przypadku przeciwnika noszącego osłony na korpusie lub będącego pod wpływem środków odurzających, które sprawiają, że nie odczuwa on bólu wynikającego z odniesionych obrażeń. 

The technique is the so called „Mozambique Drill” (or „Failure Drill”) and is based on two fast shots in the torso that slow down and disarms the target, and the final shot in the head. It’s reliable in case of short distances or close quarters battle (CQB), especially if the target is protected with armor (bullet-proof vests) or is intoxicated so he/she does not feel pain caused by gunshot wounds. 

Technika powstała w czasie wojny o niepodległość Mozambiku, kiedy to żołnierz Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, Mike Rousseau, brał udział w walkach o lotnisko w Lourenço Marques (obecnie Maputo). Zaatakowany przez bojownika Frontu Wyzwolenia Mozambiku, oddał w jego kierunku dwa strzały - typowy "double-tap", trafiając po obydwu stronach mostka. Zwykle, to powinno wystarczyć, by zatrzymać przeciwnika, lecz okazało się, że rebeliant nadal atakował (nie miał kamizelki kuloodpornej – zawdzięczał to prochom, którymi był nafaszerowany). Konieczny był trzeci strzał - w głowę. Rousseau opowiedział o wydarzeniu swojemu znajomemu, Jeffowi Cooperowi, również żołnierzowi Korpusu, który określił technikę jako "triple-tap" czy inaczej "Mozambique Drill" i wprowadził ją do technik praktycznego strzelania, dziś już powszechnie stosowaną.

The technique was invented during the Mozambique War of Independence, when a USMC soldier, Mike Rousseau, was taking part in the battle of Lourenco Marques air port (presently: Maputo). Attacked by a freedom-fighter of The Mozambique Liberation Front, he returned fire with two shots – a classical „double tap” and hit him on the both sides of the sternum. Usually, it is enough to stop the targe, but the freedom-fighter was still advancing (he was not wearing any armor – his condition was based on drugs). The third shot – in the head, was necessary. Rousseau described the incident to his friend, Jeff Cooper, also a Marine, who called the technique as „triple-tap” or „Mozambique grill” and introduced it as one of the practical shooting techniques, presently widely in use.

Pierwszy raz w filmach Manna, "Mozambique Drill" pojawia się w "Złodzieju", gdy Frank mści się na swoich mocodawcach - trzy kule posyła w klatkę i głowę Leo (Robert Protsky), który nie potrafił przyjąć do wiadomości, że Frank nie chce więcej robić dla niego skoków. Tytułowy złodziej używa tu pistoletu M1911A1 kal. .45 ACP, który zmodyfikował dla niego rusznikarz Jim Hoag (modyfikacja polegała m.in. na wydłużeniu lufy, choć w scenach zobaczymy jednocześnie standardową wersję na zmianę z wersją "custom").

For the first time in Mann’s movies we can see „Mozambique Drill” in „Thief” when Frank takes vengance on his employers – three bullets are fired in the chest and head of Leo (Robert Protsky) who could not accept the fact that Frank didn’t want to work for him anymore. The title character uses here a .45 ACP M1911A1 pistol, modified by a gunsmith, Jim Hoag (the modification incluced e.g. the lenghtening of the barrel, although in the scenes we will see the standard and the custom version interchangeably).

"Failure Drill" stosuje Neil McCauley dokonując egzekucji (za pomocą pistoletu .45 ACP SIG-Sauer P220) na dawnym wspólniku, Waingro (Kevin Gage), który zaczął sypać policji.

„Failure Drill” is used by Neil McCauley to finish (with a .45 ACP SIG-Sauer P220 pistol) his former partner, Waingro (Kevin Gage), who became a police informant.

Wcześniej, w scenie otwierającej film, jeden z jego ludzi - Michael Cheritto (Tom Sizemore), w ten sposób zlikwidował jednego z trzech strażników z furgonetki bankowej (de facto zabicie całej trójki wymusił Waingro) - tym razem w użyciu jest karabinek szturmowy w wersji spadochroniarskiej FN FAL 50.61 kal. 7.62x51mm (uzasadnieniem użycia techniki były możliwe kamizelki pod mundurami ochroniarzy).

Earlier, in the opening scene, one of his men – Michael Cheritto (Tom Sizemore) killed in the same way of the guards from the armored van (in fact, the action of killing all three guards was initiated by Waingro) – this time it is a 7.62x51mm FN FAL 50.61 assault rifle in a version for paratroopers (the technique was used because of the armor under the guards’ vests).

Mistrzem w "Mozambique Drill" i generalnie w posługiwaniu się bronią jest jednak Vincent, grany przez Toma Cruisa płatny zabójca, były wojskowy, który "wynajmuje" sobie Bogu ducha winnego taksiarza Maxa (Jamie Foxx) do zawiezienia go w kilka miesc w L.A., gdzie ma zlikwidować cele - świadków koronnych w procesie latynoskiego gangstera. Bronią Vincenta jest Heckler & Koch USP45, kalibru .45 ACP.  Jego umiejętności są widoczne w kilku scenach, jednak najbardziej widowiskowa jest scena spotkania z bandziorami w małej bocznej uliczce. W ciągu ułamków sekund Vincent oddaje pięć strzałów - dwa w najbliżej stojącego przeciwnika w jego tors, trzy w drugiego: dwa w korpus, jeden w głowę. Po czym wykańcza pojedynczą kulą w głowę pierwszego.

A master of „Mozambique Drill” and in weapon-handling in general is Vincent, an assassin, played by Tom Cruise, an ex-military who hires an innocent cab-driver, Max (Jamie Foxx) to drive him around L.A. and take him where he has his job to do – crown wintesses in a trail of a Latino gangster. Vincent’s weapon of choice is a .45 ACP Heckler & Koch USP45. His skills are visible in several scenes, but the most spectacular is the one with punks in a small alley. In a split secondo, Vincent fires five rounds – two in the torso of the nearest target, three in the second one: two in the torso, on ein the head. Then he finishes the deal with the first guy with a single bullet in the head.

Mix technik "double-" i "triple-tap" widzimy zaś w scenie w dyskotece "Fever", gdzie liczba strzałów zależy od liczby celów i zagrożenia. Z kulami w klatce piersiowej i w głowie kończy jeden ze świadków koronnych, których zlikwidować ma Vincent. w tym wypadku jego cel otrzymuje nawet 3 strzały w klatkę – po oddaniu pierwszego Vincent orientuje się, że skończyła mu się amunicja, wymienia więc szybko magazynek i oddaje – jak automat – kolejne dwa, a dopiero potem trzeci, a tak de facto – czwarty – w głowę). W ten sam sposób zabija Detektywa Fanninga, który jako jedyny zorientował się w sytuacji między Maxem a Vincentem.

A mixture of „double-” and „triple-tap” is presented in the „Fever” club scene where the number of shots fired depends on the number of active targets and the threat. With bullets in his chest and head ends one of the crown witnesses that Vincet is supposed to finish off. In that case, the target gets even three shots in the torso – having fired the first one, Vincent realizes he is out of ammo, so he changes the mag fast and fires – in an auto-mode, another two, and then the third one or to be specific – the fourth one in total, in the head. That’s also the way he kills Detective Fanning (Mark Ruffalo), who is the only one who actually knows the relation between Max and Vincent.

Co ciekawe, we wszystkich trzech filmach zobaczymy, równie charakterystyczne dla postaci Manna, sprawdzanie komory (tzw. "brass-check"): czy znajduje się w niej nabój. 

What is interesting, in all three movies we will see the so called brass-check, also characteristic for protagonistist and antagonists in Mann’s movies. 

Sprawdzenie naboju w komorze / Brass-check / via: imfdb.org

"Złodziej", "Gorączka", "Zakładnik" - obrazy te, będące dla mnie majstersztykami pod każdym względem, świadczą również o tym, jak doskonale aktorzy są przygotowywani do ról, w które się wcielają. Zresztą, Michael Mann słynie z tego, że aktorów przygotowuje doskonale pod kątem umiejętności, jakie - wg scenariusza, posiadają kreowane przez nich postaci. James Caan przeszedł w American Pistol Institute (założonym przez Jeffa Coopera - tego samego, który wprowadził "Mozambique Drill" do technik strzeleckich) szkolenie, dzięki któremu opanował m.in. sztukę wchodzenia i przeszukiwania pomieszczeń z bronią czy szybkiego przeładowywania.  Bohaterowie "Gorączki" szkolili się pod okiem byłego żołnierza brytyjskiego SAS. Tom Cruise zaś miał okazję pierwszy raz w życiu strzelać ostrą amunicją w trakcie przygotowań do "Zakładnika", a wszystko, co zobaczymy w jego wykonaniu na ekranie nauczyli go Mick Gould (takżę operator SAS) i Chic Daniel (z oddziałów SWAT policji w L.A).

„Thief”, „Heat”, „Collateral” – for me, these movies are masterpieces in all terms, they also proove that the actors are very well prepared to play their characters. In general, Michael Mann is famous for that he wants his actors to be trained for the role in terms of skills that their protagonist/antagonist has according to the script. James Caan was trained in the American Pistol Institute (founded by Jeff Cooper - the guy who introduced "Mozambique Drill" to shooting techniques) where he learnt, among others, room clearing techniques and speed-reloading. Character in "Heat" were supervised during the training by a British ex-SAS operator. Tom Cruise had an opportunity to fire live ammo during the preparations for "Collateral" and everything we can see him do on the screen is a result of what Mick Gould (another SAS operator) and Chic Daniel (from LAPD SWAT) taught him.

Filmy Manna mają też to do siebie, że pełno w nich wzajemnych odniesień i wspólnych motywów, jak miasto jako bohater w tle, czy elementów "Mozambique Drill" czy "brass-check". Ale to już temat na osobny wpis. Biorąc pod uwagę to, że jestem fanem filmów tego reżysera, możecie się go spodziewać całkiem szybko.

Mann's films are full of mutual references and common motifs, such as the city in the background as one of the characters or elements like "Mozambique Drill" or "brass-check". This, however, will be discussed one day in a separate post. Considering the fact that I'm a fan of this particular director and his movie, you can see this post coming preety soon.